بدرقه...

اگر روزی همه خوبی های تو را فراموش کردند

تو خوب بودن را فراموش نکن.

همه حواس به آمدن بهار است

و هیچ کس نمی داند زمستان

با همه خوبی ها و قشنگی هایش

چه بی صدا کوله بارش را بسته است

و دارد می رود .

اسفند زیبا!

ماه دوست داشتنی من !

دختر ته تغاری زمستان!

کاش می دانستند

تو برای اینکه پیام آمدن بهار را ارمغان بیاوری

چه راه دور و دراز

و پررنج و دردی را

پشت سر گذاشته ای!

بگذار همه بروند

تند و دوان به استقبال بهار.

اما من حواسم به رفتنت هست.

قدم زنان

بدرقه ات خواهم کرد

و لحظه های آخر بودنت را

قدر می دانم.

تو می روی

و مرا

به فصل آغاز رویش می رسانی...

"از دلنوشته های نگار"