قصه او ...

در مسیر زندگی هرکسی آدم های زیادی میان و میرن . 

یه عده میان و مثل مسافر چند صباحی می مونن و میرن و فقط خاطره هاشون می مونه.

یه عده نیومده رفتنین  و خیلی زود از یادها میرن.

اما یه عده میان که بمونن .میان میشن صاحب دلت. 

این جور آدما که خونه دلتو می خرن و میشن صاحبخونه قلبت ماندگارن.

 یعنی اگه روزی برن نه فراموش می شن و نه از دل بیرون رفتنی هستن.

بلکه حک می شن روی دیوار قلبت و تا ابد ماندگارن.

مثل  او ...

اونی که منو از دریچه زیبای نگاهش تا عمق قلب مهربانش برد .

و برام  خاطره هایی  ساخت  از جنس سادگی و صداقت که

تا همیشه برام زنده خواهند موند .

یه وقت هایی یه بودن هایی هست که آرومت می کنه

یه بودن هایی که دل قرصیه ، دلخوشیه ، امیده 

یه بودن هایی هست که بهانه قشنگی میشه برای زندگی 

مثل بودن او ...

که هر روز به شوق دیدن آفتاب پر مهر نگاهش به زندگی لبخند دوباره می زدم.

یه آدم هایی در زندگی تکرار ناپذیرن

انگار در همه چی تکن

و کسی مثل اونها دیگه نخواهد اومد

مثل او ...

که دیگه  محاله کسی بیاد در زندگیم و برام تکرار او بشه.

یه آدم هایی در زندگی مون میان که خوبند

انگار معنی واقعی واژه خوبین

نه به جنسه ، نه به سن ،  نه به عقاید 

مهم دلشونه که سرشار از خوبی و مهره

و در همون مدت کوتاه بودنشون لذت یک عمر زندگی شیرین رو بهمون هدیه می کنن.

مثل او...

که تمام لحظه های با او بودن رو واقعی زندگی کردم.

یه آدم هایی هستن که نه در گذشته ما بودند و نه در آینده ما خواهند بود

اما عجیب  حس خاصی به حالت میدن

این آدما همون هایی هستن که وقتی میرن گویی نیمی از وجودمون رو با خودشون می برن

مثل او...

که به زندگیم رنگ تازه ای داده بود و با رفتنش همه وجودمو با خودش برد.

یه آدم هایی هستن آرزوی دیگرین و آرزوی تو میشه رسیدن او به آرزوهاش

مثل او...

که تنها آرزوی زندگیم شد رسیدن او به آرزوهاش

و امروز قصه من و او پایان یافت .

او به آرزوش رسید 

من به تنها آرزوم

چقد شیرینه این حس و حال امرزوم

خدایا هرجا هست خودت مواظبش باش 

خوشبختی و شادیش رو از خدا خواهانم.

ماندگارها همیشه یادشون زنده است ...

" از دلنوشته های نگار "